من را به خانه ببر

“به خانه‌ام ببر” یک فیلم کوتاه دلنشین به کارگردانی نایر آرچاواتانا است. این فیلم در سال ۲۰۱۲ منتشر شده و به چهار دقیقه مدت می‌باشد و در ژانر خانوادگی و کوتاه قرار دارد. داستان فیلم درباره یک سگ جوان بیگل است که خود را در یک آسایشگاه سگ سرد و تاریک می‌یابد و به دنبال یافتن یک خانه مهربان برای خودش است. هر روزی که می‌گذرد، این سگ بیگل به دنبال یافتن یک خانواده بیشتر ناامید می‌شود.

اما یک روز سرنوشت سگ بیگل بهتر می‌شود و او یک نور امید را می‌بیند. او تصمیم می‌گیرد این فرصت را از دست ندهد و باید تمام قدرت و هوش خود را برای فرار از آسایشگاه به کار بگیرد و راهی به سوی یک زندگی بهتر پیدا کند.

“به خانه‌ام ببر” یک داستان تاثیرگذار است که استقامت و تصمیم‌گیری حیوانات در جستجوی عشق و یک مکانی برای خانه خواندن را نشان می‌دهد. این فیلم هرچند بازیگران اصلی ندارد، اما پیام قوی‌ای درباره اهمیت همدردی و مهربانی نسبت به دوستان پشمالو می‌رساند.

با داستان احساسی و موضوعات جهانی خود، “به خانه‌ام ببر” به عنوان یادآوری از مشکلات حیوانات آسایشگاهی و قدرت تحول‌بخش عشق و پذیرش عمل می‌کند.